وقتي پاي ناموس آقاي خانه وسط باشد

 بيزقولك باز هم با پسر زلزله و لوس حاج خانم " زلزالوس " دعوايش شده . با جیغ و داد و شلوغ کاری مي دود توي خانه و به آقاي خانه مي گويد : بابا زود باش بيا  شلوارت را براي زلزالوس بكش پايين ؛ همه ميخكوب مي شويم ؛ چند ثانيه نفسها حبس است عاقبت من مي گويم : چي شده مامان جان چرا بابا بايد  اين كار را كند ؟

مي گويد : زلزالوس براي اينكه ما را بترساند شلوارش را مي كشد پايين من هم بهش گفتم فكر كردي خيلي ترسناك هستي ؟ حالا مي روم به بابايم مي گويم بيايد شلوارش را برايت بكشد پايين تا ببيني ترسناك يعني چه !

آقاي خانه اخم مي كنند و تشر مي زنند كه بچه بيا تو خودت را لوس نكن ديگر هم نبينم كه بروي پايين با اين پسرك بازي كني !

من را هم دعوا مي كنند كه چرا مي خندي و تو خودت باعث شده اي بچه ها اينقدر گستاخ شوند ( من الان دعوا شده ام غصه دار هستم )‌ با چشمهای اشک بار!به آقای خانه می گویم : به جای اینکه تربیت مرا ببری زیر سوال یک چیزی به این حاج آقای گردن کلفت شکم گنده ات  بگو ؛  بگو که به جای  نماز و روزه بیاید پسرش را جمع کند تا دیگر برای بیزقولکمان  از این کارهای ترسناک نکند . 

 آقای خانه هم به ترنج قبایشان بر می خورد پای ناموسشان وسط است خوب ؛ زنگ می زنند به حاج آقا "باباي زلزالوس " می گویند  : حاج آقا جان  وقت نیایش  دم افطار یک دعایی هم برای زلزالوستان بکنید ظاهرا دردانه اتان  چیزی ترسناک تر از آنچه توی شلوارش هست پیدا نکرده می خواهد با همان دخترک من را بترساند .

حاج آقا از آن ور گوشی ! با هن هن می گوید : بابا این دخترت با تی زمین شوی  کوبیده توی سر پسرمن ؛ پسر من هم  زورش به او نرسیده خواسته از خودش دفاع کند گفته : الان شلوارم را برایت پایین می کشم .

آقای خانه می گوید : ها پس خوب مواظب باش نكند تو علي علي بگويي و  تخم و ترکه ات  عمر و عاص* از آب در بيايد .

من و بیزقولک به هم نگاه موذیانه می کنیم و برای هم وی نشان می دهیم .

ته نوشت : حکایت  برهنه شدن عمرو عاص  در میدان جنگ با علی است .