۳ اسفند ۱۳۹۴

پوزش

متاسفانه وقتی با گوشی، پیغام های وبلاگ را می دیدم، متوجه شدم  یک سری از داستان های آقای آلپاچینو را تکراری فرستاده ام. خلاصه نشستم به سرصبر همه داستانها را حذف کردم. نگو که این ها داستانهای تکرار نبوده و همان داستان هایی بوده که من با آن همه بدبختی و گرفتاری اینجا هم منتشرشان کرده ام  و فقط به خاطر اشکالات خود بلاگر به صورت پست های تکراری با یک عنوان ثابت خوانده می شده!
بنابراین به لطف مشکلات بلاگر و عجله خودم بخش عمده ای از پست ها را پاک کردم.
هرچند جز یکی دو نفر خواننده های دائمی و همیشگی اینجا را نمی خوانند و این پست ها در کانال telegram.me/noone_ezafe
با عنوان" آقای آلپاچینو با نون اضافه" قابل دسترسی و به روز شدن می باشد..
با این حال به خاطر اشتباه پیش آمده از همان معدود خواننده های وفادار همیشگی عذرخواهی می کنم.
متاسفانه دنیای عجیبی است اینها را باید می توانستم چاپ کنم اما بعید می دانم شدنی باشد و حالا اینطور منتشر کردنشان هم خواننده را دچار سردرگمی می کند و هم خودم را.

۶ نظر:

Unknown گفت...

سلام، خواستم چند چیز بهتون بگم:
1- نمی دونم چطور فکر می کنید که بلاگ شما یک یا دو نفر خواننده داره! توی فیدلی feedly که فیدخوانی هست که من ازش استفاده می کنم، نشون می ده که 1771 نفر نوشته های وبلاگ شما رو دارند در فیدلی دنبال می کنند. دیگه کسی مستقیم به وبلاگ نمیاد اما نوشته ها رو در فیدخوان ها می خونند.
2- به جز دو پستی که امروز گذاشتید تا حالا این داستان رو دنبال کردم و به نظرم یکی از بهترین چیزهایی هست که در حال حاضر دارم در وب فارسی می خونم.
3- امیدوارم بعد از این انتشار پاورقی گونه در وبلاگ، یک پالایش درست و حسابی انجام بدید و برای چاپش اقدام کنید.
4- برای چاپش اگر حوصله ی ارشاد رو ندارید، پیشنهاد می کنم یه سری هم به نوگام بزنید. nogaam.com

ناشناس گفت...

خار خاری جان ما را از این خونه به اون خونه نکن مادر.تلگرام چیه آخر. همین جا خیلی خوبه
شادی

ناشناس گفت...

kheili zibast. Man ke moratab donbal mikonam.
Ei kash montasheresh konid kheili doost daram be shekl ketab dashteh bashamesh

ناشناس گفت...

خیلیها چراغ خاموش میان و میرن ، میخوانند و لذت میبرند و کامنت نمی گذارند. اگر امکان چاپ بود واسه هردو طرف راحت تر بود. خوبه که نمیتوانند جلو همین ارتباط رو هم بگیرند

Unknown گفت...

فقط اینجا رو ببین خارخاری جان که چندتا بیننده داشتی و داری, تازه این ها هم فقط بیننده های مستقیم وبلاگته و بماند از اونایی که از طریق فید دنبالت میکنن http://www.motigo.com/pt_BR/webstats/catalog/14005/en/4644367

بابک گفت...

چون معمولا یک درصد خواننده ها کامنت میذارن، وبلاگ شما دست کم 600-500 نفز خواننده (فقط همین جا) داره، و خب فیدخوان هم فیدش را باید از اینجا بگیرد دیگر! مگر نه؟
خدا پدر مخترعان جهان خوار تلگرام رو بیامرزه، ولی روی صفحه ی بزرگ لپ تاپ یا دسکتاپ خوندن یک داستان لذتش از یک screen چهار 5 اینچی بمراتب بیشتره
برای من که قدیمی و اُلد فشن هستم، حتی توی دست گرفتن کتاب لذتی داره که روی صفحه ی کامپیوتر پیدا نمیشه

نوروزی دیگر

پول خوشبختی نمی می آورد

 غمگین نباشید و تلاش کنید به ادامه زندگی به خوشبین ترین حالت ممکن. زیرا برای غصه  خوردن در هر موقعیتی که فکرش را کنید سوژه مناسب پیدا می شود...