چطور وبلاگ نویس شدم ( پستی که باید زودتر می نوشتم اما دیرتر نوشتم )

وبلاگ نویسی را وقتی شروع  کردم که معروف بودم به "کاندولیزا خار خاری" مدام برای کارهای درسی ام در سایتها و وبلاگهای سیاسی پرسه می زدم . مشکلم این بود که نمی توانستم متنهای زبان انگلیسی  را راحت بخوانم تصمیم گرفتم بروم جایی را پیدا کنم که بی دغدغه به من در مدت  24 ساعت انگلیسی را بطور کامل و یکجا بیاموزند . همان روزهایی بود که فکر می کردم باید مشکل را کامل سرچ کنیم تا گوگل بفهمد چه می خواهیم بگوییم سرچ  کردم :
 " می خواهم انگلیسی یاد بگیرم راهی نشانم می دهی که در مدت کوتاهی خیر سرم  یادش بگیرم؟  یادت باشد در تمام طول دبیرستان و دانشگاه مشکل حل نشده است خواهش می کنم راه راست را نشانم بده" و کلید اینتر را  زدم . گوگل  برایم چند انتخاب پیدا کرد؛  همه انتخابها را باز کردم .چیز دندان گیری نبود ،  اما یکی مرا مجذوب خودش کرد این انتخاب ؛  وبلاگ دختری بود به نام  "پینک "  سال 1384 بود ؛این اولین بار بود که  من یک دفترچه خاطرات روباز را بدون آنکه صاحبش مثل موش کور آن را هفت سوراخ پنهان کند می دیدم . یک دختر به شدت غرغرو؛ عاصی  و  به شدت  دوست داشتنی  . کسی که همیشه از نمره زبانش ؛ ابروهایش که  تند تند  در می آمدند ؛ ماشین کوچکش به اسم اقدس ؛ هیکلش که ممکن بود یک عدس چاق بشود و.....می گفت  و  می نوشت ؛  منتهی با زبانی که به شدت شیرین می نمود  .  این اولین بار بود که می دیدم دختری از زندگی "ک..یری" اش  با همین عبارت  فغان و فریاد به راه می اندازد و سر به دیوارمی کوبد.  سمت چپ وبلاگ پینک  و در لینکدانی تک لینکی اش ؛  فقط یک اسم درج شده بود "کیوان"  مدت زیادی طول کشید تا فهمیدم با گذاشتن موس روی کیوان وفشار دادن آن می شود وارد دنیای  کیوان " از پشت یک سوم "  شد. دنیای کیوان دنیای دائم الپریود مردانه ای بود که مرا با درد و دلها و طنازی ها و کلافگی های مردانه  از نوع جدیدش آشنا می کرد  . کیوانی که  هر بار ؛ بار سفر می بست تا از این سرزمین کوچ کند  ته دلم آرزو می کردم  کاش باز هم دوام نیاورد و برگردد از بس خیلی زیاد دور بودنش را دوست نداشتم . لینکدانی کیوان پر و پیمان بود اما از میان آنها  یک نام  مرا زود به واکنش واداشت  " شراگیم " . کسی که  ناگهان فکرکردم چقدر شبیه من است . در نوشتن و احساسات  ؛ در آرزوهای دور و دراز . هر چند تفاوت نوشته های شراگیم با من مثل  "تفاوت موتور پیکان جوانان گوجه ای بود با موتور لامبورگینی !"  اما اینها دلیل نمی شد که استعدادش را نادیده بگیرم احساس می کردم  او روح مردانه ی وجود من است  و همین  باعث شد که من لامبورگینی را روشنش کنم  و متناسب با شخصیت شراگیم یک  شخصیت دخترانه ی شوخ وشنگ بیافرینم به اسم  آنا.
" پیکان جوانان گوجه ای" مدتهاست کم کار شده  ؛ "پینک " عاقبت آیلتزش را گرفت و از ایران کوچ کرد و رفت  استرالیا  , هنوز اما  ابروهایش زود به زود در می آیند ، کیوان از پشت یک سوم  ؛ شد کیوان  "هزار توی  ِ هزار راه "   و من عاقبت نوشته های دخترانه را کنار گذاشتم تا  بیست سال بزرگتر بشوم تا زنی باشم   با دو دختر و یک آقای خانه .