ديکتاتــــــــــــور خداست

آمده اند روی در خانه امان با یک ماژیک سبز نوشته اند "مرگ بر دیکت اتور " مرا می گویید یخ کردم .

عصبانی هستم و به در و دیوار بد و بیراه می گویم ، این وسط هی بیزقولک خودش را می اندازد وسط که دیکتاتور کیه ؟ مامان چرا عصبانی شدی ؟ مگه دیکتـاتور آدم خوبیه ؟ چرا ننویسن مرگ بر دیکتـاتور ؟ محلش نمی دهم. با بیز بیز کلنجار می روم که برود برایم ماژیک بیاورد تا نوشته را بپوشانم . بیز بیز اما عجله ای برای این کار ندارد . مدام حرفهای بی ربط می زند ؛ می گوید : مامان می خواهی ماژیک قرمز بیاورم چند تا گل از وسطش در بیاوری شکلش را عوض کنی  شبیه یک باغچه گل ، خیلی بهتر از این است   که رویش رنگ سیاه بکشی  . کلافه ام می کند با او بحث می کنم . بیزقولک دوباره و دوبارمی پرسد ؛ مگر دیکتاتور بد نیست خوب چه اشکالی دارد نوشته باشند ؟ مامان اصلا دیکتاتور آدم است ؟ بعد داد می زند مرگ  بر دیکتــاتور و هر هر می خندد .

 می گویم : زود دهنت را ببندد و برو توی خانه ؛ بیز بیز از او حمایت می کند و می گوید : مامان خانوم شما حتی از رستم که پسرش را کشت هم بدتر هستید . بیزقولک می فهمد اوضاع قمر در عقرب است و دیکتاتور باید خیلی مهم باشد که مرگ بر او نوشتن مرا اینطور عصبانی کرده است . بنابراین خودش نتیجه گیری می کند سرش را تکان می دهد و بلند می گوید : آهان فهمیدم دیکتاتور ؛ خداست .