مرغ زیرک چون به دام افتد تحمل بایدش

چون  زن فرمانبرداری هستم  تصمیم گرفتم آن ماجرای آقای قزمیت و خانم زیبا را که در اتاق من روی هم ریخته بودند ؛ به آقای خانه بگویم.  تازه من شرایط را هم خوب چیده بودم که ایشان به چیزهای دیگری غیر از چیزی که می خواستم بگویم توجه کنند . شب تاریک ؛ نور ملایم  آباژور ؛ پنجره باز ؛ باد ملایم که خبر پاییز  را می آورد  . بوی عطر شنل ؛ لباس مناسب ؛ گیسوی افشان؛  لبخند مرد افکن  , دو تا گیلاس شربت بهار نارنج ؛   اما همه اینها رته ته ؛ تا به آخر ماجرا رسیدم که آقای قزمیت چجوری زیپش را بالا می کشید ؛ سیاه و کبود شد  .نفسش بنده آمده بود به تته پته افتاد  . لپ تاپ من را  نشان داد و گفت : هر چی می کشیم از دست این بی پدر و مادرِ ؛ سه تا زن فمنیست و دو تا مرد دگر اندیش و چار تا جوجه دانشجو آمدن برایت  به به و چه چه کرده اند . هر روز می خوای برای اینها  قصه ی تازه ای  سر هم کنی ؛  محل کارت رو کردی ججججنده خونه بعد هم می گی من که مطمئن نیستم تار مو رد نکردم ؟

( من همین جا از دوستان پوزش می خواهم باید باور کنیم ما در خارج از فضای مجازی دشمنانی هم داریم که فکر می کنند ما را  مثل مار در آستینشان پرورش داده اند  .)

 من خوب ناراحت شدم گفتم : آقا شما چرا دارین فرا فکنی می کنین ؛ اینترنت چه ربطی داره به محل کار من ؛ حسودیتون می شه به اینکه من هنوز دارم می نویسم  ولی شما مجسمه سازی رو گذاشتین کنار و رفتین تو کار مرغ داری تازه  اگه خواستین گاو داری هم بزنین نصف مشکل حله خودتون گاو ِ اول ؛ خوب این چه مدل صحبت کردن با یک زن تحصیل کرده ی وبلاگ نویسه   ؟

دروغ گقتم ؛  نگفتم  این حرفهای بالایی را ،  خوب ترسیده بودم شما که خشم آقای خونه رو ندیدین که ؛  من فقط هنر کردم خیلی با ترس و لرز بگم  : ببخشید آقا عصبانی نشید ؛ حالا شما شربتتون رو بخورید از دهن نیفته ؛  فردا میرم دختره رو ردش می کنم بره ؛ با هیات مدیره هم در مورد آقای قزمیت صحبت می کنم , اینترنتم رو هم محدودش می کنم ؛ قولتون می دم آقا من رو دوست داشته باشید هنوز .

امروز آمده ام سر کار آقای قزمیت را صدا می کنم می گویم تو خجالت نمی کشی زن را آورده ای توی اطاق من روی میز من ، آن کار را با او کردی ؟ مرد ناحسابی ببین زیر شیشه عکس بچه هایم را گذاشته ام ؛ " حالم  از تو و آن زیپ شلوار بالا کشیدن و آن زن به هم می خورد" ( این قسمت را توی دلم گفتم )  .

مثل پتر کبیر سرش را گرفته بالا می گوید : گناه که نکردم صیغه اش کردم .  عکس بچه هایت را هم بردار از زیر میز بد است دختر هستند نا محرم می بیندشان ، گفتم : تو غلط کردی برای من تعیین تکلیف می کنی ( این را نگفتم ؛ ترسیدم  ) به جایش گفتم :  تو گفتی و من باور کردم که زن را صیغه کرده ای  . گفت : خانم ِ زیبا از طرف خودش وکیل شد  به من گفت :"زوجتک نفسی فی المدة المعلومة علی المهر المعلوم"  من  هم گفتم  : قبلت  و تمام ! من فکم کش آمده بود گفتم : همین ؟ او هم گفت : همین .

من خوب حیرت کرده بودم ناگهان یادم آمد این داستان مهریه را که هی می گویند : هدیه مرد است برای زن به جهت مهر و محبتش همه  کشک است . در واقع وقتی به صیغه موقت نگاه می کنیم معنای مهریه معلوم می شود . مهریه فقط حق التمکین است .

هیچی ؛  دهنم بسته شد . با خود گفتم بحث کردن با او بی فایده است . فردا می رود برای من شاهد می آورد و مملکت هم که خر تو خر من را می گیرند می برند که در کارمقدس  و شرعی مردم دخالت کرده ام . ( یعنی در واقع رویم نشد بیشتر از این مسئله را بازش کنم ) فقط به زیبا زنگ زدم و از او خواهش کردم این بار که خواستند صیغه موقت بین خودشان جاری کنند ما بقی پروژه را بروند توی همان خراب شده ای که قبلا  انجامش می داده اند ، کلید بزنند .