چطور یک پیاده ؛ وزیر می شود

سر شب است هر کس به کاری مشغول من و بیزقولک با هم مبارزه می کنیم . من می خواهم گزارش سفر رییس جمعور در آمریکا را ببینم . بیزقولک می خواهد بت من و دراکولا را تماشا کند . آقای خانه به بیز بیز شطرنج یاد می دهد ؛ یادش می دهد که چطور یک پیاده می تواند آرام ؛ آرام خودش را جلو بکشد تا جایی که به اولین ردیف مقابل  یعنی جایگاه خواص مهره های حریف برسد و چطور می تواند آنچنان قدرتمند شود که ناگهان به یک وزیر خطرناک  تبدیل شده  و بازی را در دست گیرد. بیز بیز باور نمی کند . می گوید : چطور یک شطرنج باز می تواند آنقدر کور باشد و  سربازی را که در حال پیشروی به سمت سرزمین خود است  نبییند؟

من می گویم :وقتی تمام نخبگان و خبرگان و سپاهیانت را وادار کنی به جای بازی هوشمندانه فقط دور و برشاه را گرفته و مواظب کیش دادن به او باشند ؛ سرزمین و حد و حدودش را به باد خواهی داد . یادت باشد وقتی مهره های خاص و با ارزشت را به باد می دهی  ؛ ناچار دشمن جای آنها را در صفحه شطرنج پر می کند .

آقای خانه به من چشم غره می رود می گوید : نباید پیاده حریف را نادیده بگیری دختر بابا  ؛ این پیاده ممکن است آنقدر به نظرت بی ارزش بیاید که  او را خودی بدانی و مانع پیشروی اش نشوی ؛ بعد ناگهان می بینی او به جایی رسیده که نباید می رسیده و تمام رشته هایت را پنبه کرده است .

من  می گویم :  این حرف دل من بود . پیاده ای که وزیر می شود . از وزیری که در جایگاه خود بوده  خطرناک تر است .

در این فاصله بیزقولک کانال را عوض کرده و بت من و دراکولا را تماشا می کند و من از دیدن رییس جمهور در سازمان ملل محروم می شوم . پیاده ای که  نادیده گرفتم پیشروی کرد و وزیر شد  حالا من هم باید دراکولا تماشا کنم .