عجب حکایتی است حکایت این سرزمین !

امروز سرکار راز عجیبی بر من گشوده شد . راننده های شرکت لم داده بودند دم در انبار داشتند رفت و آمد کارمندهای بخش فروش را که بیشترشان از خانمها و دخترهای جوان هستند نظاره می کردند و مدام می گفتند: عجب حکایتی ؟ عجب حکایتی ؟ من این روزها سعی می کنم با آنها ندار باشم و خودمانی رفتار می کنم کمک می کردم به کارگرها جنس بار بزنند و رونوشت بر می داشتم . حالا هی من خودم را لوس می کردم و می خواستم سراز حکایت اینها در بیاورم و می گفتم : چه حکایتی ؟چه حکایتی ؟خوب به من هم بگید نامردها ! اینها هم می گفتند : شما سر از این حکایتها در نمی آورید شما سرتان به کار خودتان باشد خانم خارخاسک . آخرش آقای بود ا پیرمرد دوست داشتنی ام به من اخم کرد و گفت : دخترجان تو را چه به این حکایتها . بعد آرام در گوشم گفت : منظورشان باسن خانمهاست . خوب من سعی می کنم در این طور مواقع خودم را خیلی بی خیال نشان دهم و سرم را در لاک خودم فرو ببرم و هی معذب باشم که حکایت من جوری نباشد که برای اینها گفتنی و شنیدنی شود . ولی این را نوشتم تا یادآوری کرده باشم به خوانندگان دوست یا دوستان خواننده یادتان باشد هیچ وقت دنبال حکایتهایی که نمی دانید سرش به کجا ختم می شود نباشید . هر حکایتی نمی تواند بر ای شما سودمند باشد .