تقدیر این است

ساعت 12شب است آقای خانه دارند گوجه خیار خرد می کنند به من چپ چپ نگاه می کنند شامشان را خورده اند نمی دانم  چرا باز هم گرسنه شده اند .دخترها خوابیده اند  .ایران رفته است توی تراس گربه نر بزرگ همسایه را که سر دیوار نشسته او را تماشا می کند نگاه می کند با هم زنای ذهنی راه  انداخته اند نه این می تواند 5 متر بپرد پایین نه آن می تواند 5 متر بپرد بالا .

من نگران بیزقولک هستم فردا امتحان ریاضی دارد . امروز سر امتحان دیکته به بهانه ی اسهال و دل درد  از کلاس آمده است بیرون رفته توی دستشویی کتاب بخوانیمش را در آورده تقلب کرده است . از من می پرسید : مامان خدا که دیگه تا توی توالت ما رو تعقیب نمی کنه ؟ گفتم : نه مطمئن باش آنجا خدا با تو نمی آید ولی وقتی می آیی بیرون و به ماجرایی که توی توالت انجام داده ای فکر می کنی خدا می فهمد که چه کرده ای ! دلخور شد . گفت : خدا را به خاطر این همه دخالت  در کارهایش نمی بخشد !

فردا قرار است از طرف شرکت بروم سفر کاری حوصله ندارم . موقع امتحان بچه هاست دست و دلم به ترک  خانه نمی رود .

تقدیر این است که بهنوش بختیار دومین کتابش را هم نوشته باشد اما  من حوصله نداشته باشم  از سر جایم بلند شوم بروم جیش کنم دندان بشویم بروم بخوابم .  این است زندگی من برای آنها که اهل تدبیرند می نویسم که درس عبرتشان باشد .

ته نوشت : دو صفحه فیس بوک در اینترنت به نام خارخاسک هفت دنده وجود دارد . یکی را دوستانی که نمی شناسم راه انداخته اند با عکسی از همین عبارت  خارخاسک هفت دنده به عنوان عکس پروفایل . یکی را خودم روبه راه کرده ام با عکس دستهایی که یک درخت را بغل کرده است .اینطوری!

مسلم است در صفحه خودم امکان ارتباط بیشتر با خوانندگان وجود دارد که در آن یکی ندارد .