خارخاسک هفت دنده و ساسی مانکن

یکی از همکارانم جوان بیست و شش ساله ای است که از شوخ و شنگی لنگه ندارد .
همین مرد جوان بود که به من یاد داد برای مردها جای مادرتم و جای خواهرتم و به من به چشم مادربزرگت نگاه کن حتی ؛ بی معنی و بلکه در برخی موارد مضحک است .
 گاه گاهی به اتاق من می آید و وقتی مرا سر در کامیپوتر و سخت مشغول محاسبات ورود و خروج و گرفتن آمار موجودی انبارها می بیند  می گوید : چه خبر اینترنت ؟
من ناچار صفحه محاسبات را می دهم پایین و گودر را می دهم بالا و می گویم : خبری نیست همان اخبار همیشگی .
چند باری هم برایش متنهای این و آن و حتی خارخاسک هفت دنده خوانده ام .
از بعضی نوشته های من خوشش می آید . یکبار وسوسه شدم در جواب این که پرسیده بود خدایی اینها کی هستن این چیزها رو می نویسن ؟
بگویم : خارخاسک هفت دنده که من هستم دیگران را نمی دانم .
او هم نامردی نکرد بعد از  منفجر شدن از خنده گفت :  ای ول بابا باشه قبول  ؛ خوبه ؛ شما هم یه چیزی هستید . من هم ساسی مانکن هستم  بعد هر دو شاد شدیم و نیم ساعت  از ته دل با  هم خندیدیم .